Eerste week in Sudan ✈️🌍🌞 🇸🇩

11 mei.

 Na een geslaagde avond hiervoor te hebben gehad op de bruiloft van mijn neef en daarna als afscheid een avondje wezen stappen had ik mijn slaap niet goed gepakt. Om 12 uur s’middags was ik in Schiphol en voor ik het wist was ik al in het Turkish Airlines vliegtuig. Veel van mijn vlucht naar Istanbul heb ik niet meegemaakt want ik was namelijk veel te druk bezig om mijn slaap in te halen. Toen ik eindelijk aan kwam in Istanbul ging ik even kijken waar me gate was toen ik zag dat ik maar 30 minuten moest wachten ging ik even snel langs de maccie (Mc Donalds) en toen konden we weer door. Ik kwam om 23:15 locale tijd aan in Khartoum, na alles ingevuld en al me spullen gepakt te hebben kon ik naar buiten. Toen zag ik mijn neef en familie na 3 jaar weer dus dat was even groeten en bij praten. Ik had 3 dagen vrij voordat ik kon beginnen om een beetje te wennen aan het weer want het is hier 44 graden dagelijks wat voor hun heel normaal is maar ik daar in tegen ken alleen het kouden weer. Ik was 14 mei om 10 uur s’ochtends langs gegaan naar het hoofd bureau daar heb ik kunnen spreken met het hoofd van het bedrijf en mijn stagebegeleider. Ze hadden me heel veel verteld over het bedrijf, dat ze bijvoorbeeld 12 stations hebben en dat ik de eerste 3 weken in het laboratorium ga lopen. Ook hadden ze mij verteld wat ze nou precies doen en wat voor taken allemaal onder hun naam vallen want ze zijn wel het hoofd water zuivering bedrijf in Khartoum. Verder had ik met hun gesproken over de werkdagen want bij hun beginnen ze zondag tot en met donderdag, ook hadden we het over de Ramadan die donderdag 17 mei zou beginnen. Ze verteld me over hoe moeilijk het vasten hier is door de hitte maar ja ze eten ook weer om 18:15, het viel heel erg mee want ik ben gewend dat in rond 21:30 uur eet. Verder is het gewoon prachtig om te zien dat wanneer het etenstijd is mensen paar grote tafels voor de deur zetten om gezamenlijk te eten en iedereen die langs loopt wordt uitgenodigd om mee te eten. De mensen die niet vasten omdat ze bijvoorbeeld ziek zijn of suikerziekte hebben, die doneren dan geld elke week aan de arme om toch wat te doen voor de ramadan. Na etenstijd is het hier pas een feest dan gaan alle winkels open en zie je iedereen buiten gezellig met elkaar een kletsen.